Waarom de hersenen ouder worden? Het antwoord is in de genen

De hersenen verouderen op dezelfde manier als alle structuren en systemen van ons lichaam het doen. Er zijn echter mensen die lijken dat het verstrijken van de tijd hen meer beïnvloedt dan anderen; Niet alleen in zijn lichaamsbouw, maar ook voor zijn vaardigheden. Waarom gebeurt dit? Bovendien, wat kunnen we eraan doen?? Zijn sommige mensen meer vatbaar voor veroudering of hebben we hulpmiddelen om de effecten van het verstrijken van de jaren uit te stellen?

Blijkbaar, De antwoorden om het mysterie van hersenveroudering te ontrafelen, zijn in bepaalde genen. Een groep onderzoekers Babraham in Cambridge (Verenigd Koninkrijk) en de Sapienza University in Rome (Italië) heeft de antwoorden gevonden die de genetische versnellingen verdiepen die het complexe mechanisme van cognitieve achteruitgang hebben gerelateerd gerelateerd aan leeftijd.

De waarheid is dat we al een groot deel weten van wat er gebeurt als de hersenen ouder worden. Het is bijvoorbeeld bekend dat neuronen verslechteren en sterven, alleen om te worden vervangen door nieuwe. Dit proces wordt vergemakkelijkt door een stamceltype, neuronale stamcellen (NSC). Dit zijn cellen van het zenuwstelsel die zich kunnen registreren en aanleiding geven tot voorlopercellen.

Echter, Met het verstrijken van de tijd worden deze cellen minder functioneel, wat ook onze hersenen maakt. Maar wat de veroudering van deze cellen veroorzaakt? Wat zijn precies de moleculaire veranderingen die verantwoordelijk zijn voor hun verslechtering? Dit zijn de vragen waarvoor onderzoekers een antwoord hebben gevonden.

Wat gebeurt er als de hersenen ouder worden?

Voordat we zien waarom de hersenen ouder worden, zullen we zien wat cerebrale veroudering is. Veroudering van de hersenen is tot op zekere hoogte onvermijdelijk, hoewel niet uniform. In feite beïnvloedt het alle hersenen, maar anders. De veroudering van de hersenen verminderen of het volledig stoppen zou het beste elixer zijn om eeuwige jongeren te bereiken.

Het menselijk brein bevat ongeveer 100.000 miljoen onderling verbonden neuronen door synaps triljoen. Gedurende ons leven verandert ons brein meer dan enig ander deel van ons lichaam. Vanaf het moment dat de hersenen zich beginnen te ontwikkelen in de derde week van de zwangerschap tot ouderdom, veranderen de complexe structuren en functies.

Tijdens de eerste levensjaren vormt de hersenen van een kind meer dan een miljoen nieuwe neurale verbindingen per seconde. De hersengrootte neemt vier keer toe in de voorschoolse periode en ongeveer 6 jaar bereikt het ongeveer 90 procent van het volwassen volume.

De frontale lobben, die de gebieden van de hersenen zijn die verantwoordelijk zijn voor uitvoerende functies (zoals planning, operationeel geheugen en impulscontrole), behoren tot de nieuwste gebieden van de hersenen om te rijpen. In feite zijn ze mogelijk pas volledig ontwikkeld tot 35 jaar oud.

Maar op een punt aankomen, begonnen we ouder te worden. Naarmate we ouder worden, verminderen alle systemen van ons lichaam geleidelijk hun vermogen om te presteren, inclusief de hersenen. Bepaalde geheugenveranderingen worden dus geassocieerd met normale veroudering.

Veel voorkomende geheugenveranderingen die worden geassocieerd met normaal veroudering erbij betrekken:

• Moeite om iets nieuws te leren: nieuwe informatie onthouden kan meer tijd kosten.
• Moeilijkheden voor multitasking: langzame verwerking kan de verwerking en planning van parallelle taken belemmeren.
• Moeilijkheden om namen en cijfers te onthouden: Het strategische geheugen dat helpt bij het onthouden van namen en cijfers beginnen op 20 -jarige leeftijd af te nemen.
• Moeite met het onthouden van afspraken.

Terwijl sommige studies dat aantonen Een derde van de ouderen heeft problemen met declaratief geheugen (Herinneringen aan feiten of gebeurtenissen die zijn opgeslagen en kunnen herstellen), andere studies geven aan dat een vijfde van de mensen in de jaren '70 cognitief bewijs levert, evenals degenen die 20 jaar oud zijn.

De algemene veranderingen die zijn geïdentificeerd tijdens cerebrale veroudering zouden zijn:

• Hersenmassa. Samentrekking in de frontale kwab en de hippocampus (gebieden die betrokken zijn bij de bovenste cognitieve functie en de codering van nieuwe herinneringen). De veranderingen beginnen ongeveer 60 of 70 jaar.
• Corticale dichtheid. Afsnijden van het externe oppervlak van de groef vanwege de afname van synaptische verbindingen. Minder verbindingen kunnen bijdragen aan langzamere cognitieve verwerking.
• witte materie. Witte stof bestaat uit gemyeliniseerde zenuwvezels die zijn gegroepeerd in traktaten en zenuwsignalen tussen hersencellen overbrengen. Er wordt aangenomen dat myeline wordt verminderd met de leeftijd en als gevolg daarvan de verwerking vertraagt ​​en de cognitieve functie vermindert.
• Neurotransmitter -systemen. The researchers suggest that the brain generates less chemical messengers with aging, and it is this decrease in dopamine, acetylcholine, serotonin and norepinephrine activity that can play a role in the decrease in memory and cognition and a Increased depression.

De rol van genen wanneer de hersenen ouder worden

Nu we weten wat er gebeurt als de hersenen ouder worden, zullen we terugkeren naar de studie die we in het begin noemen om de rol van genen in dit proces te zien. Blijkbaar volgens onderzoekers, Het DBX2 -gen kan cerebrale veroudering verklaren. 

De onderzoekers vergeleken de genetische veranderingen in de ouders / voorlopercellen (NSPC, acroniem in het Engels van neurale stam / voorlopercellen) van oude muizen (18 maanden) en jong (3 maanden). Daarbij identificeerden ze meer dan 250 genen die hun gedrag in de loop van de tijd hebben veranderd, wat betekent dat deze genen waarschijnlijk een storing van de aangegeven cellen veroorzaken.

Zodra ze hun zoektocht hebben verminderd tot 250 genen, wetenschappers Ze merkten op dat de toename van genactiviteit genaamd DBX2 de oude NSPC's leek te veranderen. Ze voerden in vivo en in vitro onderzoeken uit die onthulden dat de toename van de activiteit in dit gen in NSPC Young. De toename van DBX2 -activiteit verhinderde dat NSPC groeide of zich prolifereerde zoals jonge cellen doen.

Bovendien, in de oudste NSPC's, onderzoekers Ze identificeerden veranderingen in epigenetische merken die kunnen verklaren waarom stamcellen in de loop van de tijd kunnen verslechteren. Als we aan ons DNA als een alfabet beschouwen, zijn epigenetische tekens als accenten en leestekens, omdat ze onze cellen vertellen of ze de genen moeten lezen en hoe. In dit onderzoek ontdekten wetenschappers hoe deze merken anders worden geplaatst in het genoom, "zeggend" de NSPC's die langzamer moeten groeien.

Met deze studie hebben onderzoekers dat aangetoond Deze veranderingen kunnen bijdragen aan het verouderen van de hersenen door het vernieuwingsproces van de hersenen te vertragen. Onderzoekers hopen dat deze bevindingen op een dag zullen leiden tot de omkering van het verouderingsproces. Door te begrijpen hoe het veroudering naar de hersenen beïnvloedt, althans bij muizen, hopen onderzoekers manieren te identificeren om de achteruitgang van neurale stamcellen te detecteren.